Tek düze bir ritim. Mavi dalgın, eflatun beklemekte. Dalgaların sesi yavaştan hızlıya yavaşa Mavinin uyanışına, Eflatunun bekleyişine eşlik eder. Mavi: Kabaran denizlerin üstündeki köpükler tek tek yok oluyor. Köpüklerin ardından saydam bir mavi; Parıldıyor, ışık dibe iniyor; Oynaşan balıkların yanına kadar çekiyor insanı. Işık hızlandırıyor yolculuğu. Dört bir yanın, üstün, altın Mavi. Gözlerin uzakları aradığında Bakışların sisler arasında kayboluyor. Ufuk çizgisinde mavinin beyaza yakın rengi. Sınırsızın içinde insan, bir nokta,( küçük bir karınca gibi) Zavallı ve çaresiz hissediyor kendini. Eflatun: Mavi’nin kıyısındayım şimdi. Biliyorum canlanacak renklerim. Eskisi gibi tüm gözlerin perdelerindeki, Buğulu düşler canlanacak. Sevgil